Mijn eerste kennismaking met Morris en zijn echtgenote Annet vond plaats in 1994. Dat was niet echt dichtbij: op het mooie eiland Cuba ontmoetten wij elkaar tijdens de toenmalige Intercontinental Cup waaraan ook het Nederlands Honkbalteam deelnam. Annet en hij bezochten dit toernooi samen met een delegatie Nederlandse fans, waaronder Ruud Koene (de vader van Frank).
Onvergetelijk was onze kennismaking. Met enorm veel plezier leerde Morris ons de kneepjes van het spel, vertelde heel veel hoe de coaches het zouden moeten doen en was zeer kritisch op zijn eigen zoon Jeffrey, die in het Nederlands team speelde. Maar bovenal ontstond een leuke en langdurige vriendschap.
Morris was een echt mensen mens. Hij had het in zich om iedereen te helpen en met name jeugdspelers nog beter te leren slaan. En dat deed hij niet alleen in zijn eigen woonplaats, ook bij UVV. Tientallen aspiranten maakten kennis met hem. Nooit was hij te beroerd om op zijn fiets weer naar UVV te komen en te helpen met de trainingen.
Morris overleed op 8 november 2021. Een markante Honkbalman is er niet meer. Een honkballer die dromen najoeg en steeds het beste eruit wilde halen. “Doe de groeten aan je meissies” was dan ook een term mij altijd bleef. Dat geldt ook voor zijn Cubaanse sombrero die hij mij ooit gaf en nooit meer is weggegaan.
Morris Cranston 17 juni 1936 – 8 november 2021
Morris, we zullen je missen.
Ruud van Zetten